Mayıs 1948'de, ülkenin ilk demokratik seçimi, Ulusal Meclis'in 198 üyesini seçmek için BM'nin gözetiminde Güney Kore'de yapıldı. Aynı yılın Temmuz ayında Anayasa yürürlüğe girdi ve Koreliler tarafından derinden saygı duyulan iki bağımsızlık savaşçısı Rhee Syngman ve Yi Si-yeong, ülkenin ilk Cumhurbaşkanı ve Başkan Yardımcısı olarak seçildi. 15 Ağustos 1948'de Kore Cumhuriyeti (KC), PGK'nın meşruiyetini devralan özgür bir demokrasi olarak kuruldu. BM, Güney Kore hükümetini Kore Yarımadası'ndaki tek meşru hükümet olarak tanıdı.

Ancak 38. paralelin kuzeyinde Sovyetler Birliği'nin muhalefeti nedeniyle BM denetiminde genel seçim yapılamadı. 9 Eylül 1945'te, komünist bir ülke olarak Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti (DPRK) kuruldu ve Sovyet Rus Ordusunda subay olarak görev yapan Kim Il-sung, Başkan olarak yemin etti. Güneyde özgür demokrasi ile kuzeyde komünist diktatörlük arasındaki çatışmanın ortasında, Başkan Rhee Syngman liderliğindeki ROK hükümeti, iç düzenin kurulması, sömürge yönetiminin kalan izlerinin ortadan kaldırılması gibi birçok sorunla karşı karşıya kaldı. ve diğerleri arasında sağ ve sol arasındaki çatışmalar.

25 Haziran 1950'de, Sovyet yapımı tanklar ve savaşçılarla donanmış Kuzey Kore birlikleri, Güney'i işgal etti ve böylece topyekün bir savaşı tetikledi. BM Güvenlik Konseyi oybirliğiyle Kuzey Kore işgalini kınadı ve üye devletlerinin Güney Kore'ye askeri yardım sağlamasını tavsiye eden bir karar yayınladı. BM Kuvvetleri'nin müdahalesiyle savaşın gidişatı Kuzey'in aleyhine dönünce Kızıl Çin birlikleri savaşa Kuzey'in yanında müdahale etti. İki taraf, 27 Temmuz 1953'te iki taraf nihayet ateşkes anlaşmasını imzalayana kadar şiddetli çatışmalara girdi. Başkan Rhee Syngman, tüm ülkeyi Güney'in lehine birleştirmek amacıyla savaşın uzatılması çağrısında bulunarak anlaşmayı imzalamadı.

Komünistlerin başlattığı akrabalık trajedisi üç yıl boyunca devam etti ve hem Güney hem de Kuzey Kore'ye büyük zarar verdi. Milyonlarca asker ve sivilin öldürülmesi ve endüstriyel tesislerin tahrip edilmesiyle Güney Kore dünyanın en fakir ülkelerinden biri haline geldi. Fiziksel olarak harap olmasına rağmen, Kore savaş yoluyla değerli manevi varlıklar kazandı. Özgürlüğün değeri buydu. Özgürlüğün gücü gençler, öğrenciler ve genç askerler arasında vatanseverliğe ilham verir ve Kore toplumunu modernize etmenin temeli olarak hizmet eder.

Başkan Syngman Rhee otoriter yönetimi güçlendirdiğinde ve iktidar partisi Liberal Parti, 1960 cumhurbaşkanlığı ve başkan yardımcısı seçimlerinde yasadışı seçimler yapınca, protesto olarak 19 Nisan Devrimi patlak verdi. 19 Nisan Devrimi nedeniyle, Başkan Syngman Rhee istifa etmek zorunda kaldı ve Amerika Birleşik Devletleri'ne kaçtı. Daha sonra kabine sorumluluk sistemi ve iki meclisli Ulusal Meclis'in güç yapısı ile anayasa değişikliği yapıldı ve Demokrat Parti'nin Myeongyang hükümeti kuruldu ancak siyasi çatışmalar ve öğrenci protestoları nedeniyle toplum son derece istikrarsız hale geldi.

16 Mayıs 1961'de Binbaşı General Park Jeong-hee liderliğindeki genç subaylar bir askeri darbeye önderlik etti ve iktidarı ele geçirdi. 15 Ekim 1963'te, iki yıllık askeri yönetimin ardından, aday Park Chung-hee cumhurbaşkanı seçildi ve o yılın 17 Aralık'ında göreve başladı. Park Chung-hee hükümeti, “anavatanın modernizasyonu” sloganı altında beş yıllık bir ekonomik kalkınma planı oluşturdu ve “Han Nehri üzerindeki mucizeyi” gerçekleştirerek ihracat politikası yoluyla yüksek büyümenin temelini oluşturdu. Gyeongbu Otoyolu ve metro inşaatı gibi tam ölçekli ulusal arazi geliştirme gerçekleştirildi ve ülkeyi fakir bir tarım ülkesinden bir sanayi ülkesine dönüştürmek için Saemaul Undong başlatıldı.

1948'de hükümetin kurulmasından bu yana, dünyanın en fakir ülkelerinden biri olan Kore, insanlık tarihinde bir mucize denebilecek, örnek bir özgür demokrasi ve ekonomik güç haline geldi.

Restorasyon Ekim 1972'de yapılmasına rağmen demokratikleşme hareketi devam etti. Başkanın öldürülmesiyle ilgili trajik olay 26 Ekim 1979'da meydana geldiğinde, Tümgeneral Chun Doo-hwan liderliğindeki yeni bir askeri güç askeri gücü devraldı. 18 Mayıs Demokratikleşme Hareketi gibi demokratikleşme taleplerini zorla bastırdıktan sonra, yeni askeri hükümet Chun Doo-hwan'ı başkan olarak atadı ve otoriterlikle yönetti. Chun Doo-hwan yönetimi, yükselen fiyatlara ayak uydurmak için ekonomik istikrara odaklandı ve sürdürülebilir ekonomik büyüme sağladı.

29 Haziran 1987'de, iktidar partisinin Temsilcisi Roh Tae-woo, demokratikleşme ve doğrudan cumhurbaşkanlığı seçimine odaklanan özel bir bildirge duyurdu. Roh Tae-woo hükümeti Sovyetler Birliği, Çin ve Doğu Avrupa'daki komünist ülkelerle diplomatik ilişkiler kurdu. 17 Eylül 1991'de, Başkan Roh Tae-woo'nun başkanlığı sırasında, iki Kore aynı anda Birleşmiş Milletler'e katıldı.

1993 yılında göreve başlayan Kim Young-sam hükümeti, gerçek ad mali gerçek ad sistemini ve kamu görevlilerinin mülk kaydını uygulayarak yolsuzluğu ortadan kaldırmak için çaba sarf etti. Toplumda şeffaflık arttı. Aynı zamanda, yerel özyönetim sistemi tamamen uygulandı ve ademi merkeziyetçiliğin önünü açtı.

1998 yılında göreve başlayan Kim Dae-jung yönetimi, döviz krizini başarıyla aşarak, demokrasi ve piyasa ekonomisinin paralel gelişimi için çaba sarf etti. Korelerarası ilişkilerde özellikle 'güneş ışığı politikası' kapsamında 15 Haziran 2000'de Koreler arası bir zirve yapıldı ve ortak bir açıklama yürürlüğe girdi.Ardından ayrılan ailelerin birleşmesi, Gyeongui Hattı ve Donghae Hattının bağlantısı, özel birleşme hareketinin canlandırılması ve Geumgang Dağı turizmi vb. Koreler arası ekonomik işbirliğini genişleterek, bir uzlaşma ve işbirliği sistemi kuruldu.

2003 yılında göreve başlayan Roh Moo-hyun hükümeti, demokrasinin üç ana hedefini gerçekleştirmeye odaklandı: insanlarla demokrasiyi gerçekleştirmek, insanların bir arada yaşadığı dengeli bir kalkınma toplumu inşa etmek ve Kuzeydoğu Asya'da barış ve refah inşa etmek. 4 Ekim 2007'de ikinci Koreler arası zirve düzenlendi ve Kore-ABD STA'sı olumlu eleştiriler alarak sonuçlandırıldı.

2008'de başlatılan Lee Myung-bak yönetimi, değişim ve pratikliğe dayalı 'ilk ilerleme yılının' genel ayakkabı sistemini oluşturmak için her sektör için beş ana ulusal gösterge belirledi. Halka hizmet eden bir hükümet hedeflenerek, devlet teşkilatı küçültülerek yeniden organize edildi, kamu işletmeleri özelleştirildi ve verimli hale getirildi ve idari düzenlemeler yeniden düzenlendi. 21. yüzyıldaki yaratıcı Kore-ABD ittifakı ve Kore Yarımadası'ndaki ekonomik topluluk aracılığıyla, küresel bir Kore hedefliyoruz.

Aralık 2012'de, Kore tarihindeki ilk kadın cumhurbaşkanı seçildiğinden, yeni bir “halkın mutluluğu ve ulusal kalkınma” döneminin göstergelerini sunan Park Geun-hye yönetimi başlatıldı. Ayrıca yaratıcı ekonominin gerçekleştirilmesine vurgu yaparak “yaratıcı ekonomiyi gerçekleştirmenin büyük eksenlerinin bilim ve teknoloji ile bilgi ve iletişim teknolojisi olduğunu” açıkladı.

Mayıs 2017'de göreve başlayan Moon Jae-in hükümetinin dört politika vizyonu : 'Mum ışığında devrimi tamamlayarak insanların efendi olduğu Kore', 'Kore birlikte büyüme yoluyla bir arada var olma', 'Barışçıl Kore Yarımadası ve güvenli Kore', ve 'Sürdürülebilir toplum ve canlı Kore' sunuldu. Bunu gerçekleştirmek için egemen kültürü ortadan kaldırmaya, halkla iletişim kurmaya, demokrasiyi yeniden tesis etmeye çalıştı. Ve “insan merkezli bir ekonomi” yaratmak için işler yaratıldı, düzenli olmayan işçiler azaltıldı ve asgari ücret yükseltildi.

Ayrıca, Kore Yarımadası'nda gerilimi azaltmak ve barışa giden yolu açmak için Güney Kore-ABD ve Kore-Çin zirvelerinin yanı sıra Koreler arası zirveler ve Dördüncü Sanayi Devrimi için altyapı oluşturma, düzenlemeleri iyileştirmeye yönelik dört vizyon düzenlendi. ve gelecek nesiller için temel teknolojinin güvence altına alınması.