Kore kısa sürede hızlı bir büyüme elde etti. Cep telefonları, yarı iletkenler, otomobiller, kimyasallar ve çelik gibi çeşitli alanlarda küresel rekabet gücüne sahiptir ve son zamanlarda müzik, oyunlar ve web siteleri gibi kültürel içerikler Kore ekonomisini yönlendiren önemli endüstriler olarak ortaya çıkmaktadır.

Güney Kore anayasası "Her yurttaşın mülkiyet hakkı garanti altındadır." ifadesini içermektedir. Piyasa ekonomisi sistemini temel alarak, bireylerin ve şirketlerin serbest ekonomik faaliyet yürütme hakkına saygı duymakta ve biriktirdikleri bireysel ya da kurumsal kazançlarını ve mülklerini garanti altına almaktadır.

Ancak anayasa, sınırsız kapitalist piyasa ekonomisini garanti etmemektedir. Anayasa, sermayeyi aşırı bir şekilde harcayarak başkalarına zarar verildiği tespit edildiğinde bu durumu düzeltecek şekilde düzenlenmiştir. Bu, serbest piyasa ekonomisinin sorunlarını gidermek için yapılmış bir ayarlamadır.

Güney Kore, dünyanın hiçbir yerinde benzeri olmayacak kadar hızlı bir şekilde ekonomik başarı sağlamıştır. Sermaye ve kaynaklarının neredeyse hiç olmadığı ve ayrıca 1950 yılından 1953 yılına kadar süren 3 yıllık bir savaşla sanayi tesislerinin de neredeyse tamamen harap olduğu bir durumdan kurtulup büyük bir ekonomik başarı elde etmiştir. Bu başarı dünyada ‘Han Nehrindeki Mucize’ olarak adlandırılmaktadır.

Güney Kore, 1960'ların başından itibaren ihracata yönelik ekonomik kalkınma planı kurup uygulamıştır. En başlarda hammadde ya da küçük ölçekli fabrikalarda üretilen hafif sanayi ürünleri başlıca ihraç ürünleri olmuştur. 1970’lerden itibaren yapılan ağır kimya tesisleri yatırımlarıyla ekonomik kalkınma teşvik edilmiş ve ağır makine ürünleri ihracatının temelleri atılmıştır. Günümüzde de yarı iletken ve görüntü alanlarında liderdir.

Güney Kore, 1988 yılında Seul Olimpiyatları’na ev sahipliği yapmıştır ve ekonomik olarak gelişmiş ülke düzeyine girebilme şansı sağlamıştır. Yabancı basın Güney Kore’yi Tayvan, Hong Kong ve Singapur ile beraber ‘Dört Asya Kaplanı’ olarak nitelemiştir.

Aralık 1996'da büyük oranda gelişmiş ülkelerin yer aldığı Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD)'ne katılan 29. ülke olmuştur. Bu şekilde Asya kaplanı nitelendirmesi ‘Dünya Kaplanı’ nitelendirmesine dönüşmüştür.

İhracat, 1960'da 32.82 milyon dolardan 1977'de 10 milyar doları aştı ve 2019'da keskin bir şekilde 542.2 milyar dolara yükseldi. 1953'te hükümet kurulduğunda kişi başına düşen gelir sadece 67 dolardı, ancak 2019'da dramatik bir artış göstererek 32.115 dolara yükseldi.

Kıt sermaye ve kaynaklar arasında yoğun bir büyüme sürdürme sürecinde Kore, büyük işletmelere odaklanan ihracata dayalı bir ekonomik yapı yarattı. Diğer bir deyişle, bir grup holding oluşturulmuş ve dış ekonomiye duyarlı bir ekonomik yapı, ağırlıklı olarak ihracat ve ithalata dayalıdır.

Güney Kore, sermaye ve kaynak yetersizliği olduğu dönemde büyümeye odaklanarak bu süreçte büyük firmaların merkezde olduğu ihracata yönelik ekonomik bir yapı geliştirmiştir. Birçok büyük firma grupları oluşturmuş, ihracat ve ithalata büyük oranda bağlı olan yabancı ekonomiye duyarlı bir ekonomik sistem benimsemiştir.

Kasım 1997'de, döviz kriziyle yüz yüze gelen Güney Kore, Uluslararası Para Fonu (IMF)’na mali destek için başvurmuştur. Bu durum, yüksek dereceli ekonomik büyümesinden sonra karşılaştığı ilk çetin sınav olmuştur.

Kötü performans gösteren şirketleri kararlı bir şekilde piyasadan uzaklaştırıp ekonomideki durgunluğu hızlandırarak, sadece 2 sene içinde başarılı bir büyüme oranına ulaşmış ve enflasyonu normal bir orana düşürerek cari işlemler fazlası elde etmiştir. Bu süreçte IMF’den aldığı borcu ödemek için bir altın kampanyası başlatmış ve 3,5 milyon vatandaşın evlerinde sakladıkları altınları vermesiyle toplam 227 ton altın elde etmiştir.

Vatandaşların gönüllü olarak yabancı krediyi ödemek için gösterdiği çaba dünyanın takdirini kazanmış ve uluslararası toplumu büyük oranda etkilemiştir. Sadece 3 sene içinde mali krizi tamamen aşan Güney Kore, bu süreçte küreselleşmiş ekonomi ve finans sisteminin benimsendiği yardımcı etkilerden yararlanmıştır.

Ancak, yeniden yapılanma sürecinde hükümetin finansal harcamalarının artması ve gelir eşitsizliğinin yoğunlaşması gibi yan etkiler ortaya çıkmıştır.

Ekonomik krizi aştıktan sonra Güney Kore’nin ekonomisi güçlü büyümesini devam ettirmiştir. GSYİH 2001 yılında 504,6 milyar $’dan 2017 yılında 3 katından fazla olan 1.6164 trilyon $’a yükselmiş, bu verilerle dünyada 11. sırada yer almıştır. Ekonomik kriz dönemi hariç, her sene %4-5’le yüksek bir ekonomik büyüme oranı kaydetmiştir. 2008 ve 2009 yıllarıyla dünya ekonomisi krizinin yaşandığı 2010 yılında bile %6,3’lük şaşırtıcı bir ekonomik büyüme kaydetmiştir. Dünyanın ana kitle iletişim organları, bu başarıları ‘Kurtarma Ders Kitabı’ olarak nitelendirmektedir.

2010 yılına kadar, Güney Kore dünyanın en büyük 7. ihracatçı ülkesi olarak ortaya çıktı. 2011'den 2014'e kadar ülkenin ticaret performansı dört yıl üst üste 1 trilyon ABD dolarını aştı. 2015 ve 2016 yıllarında bir miktar gerileyen ticaret hacmi, 2017'de 1 trilyon ABD dolarına yükseldi. 2019'da 408,8 milyar ABD doları olan Güney Kore'nin döviz rezervleri, 2019 itibarıyla kısa vadeli dış borç oranı %32,9'a ulaştı. G20 ülkeleri arasında orta menzil. Ülkenin kredi notu istikrarlı bir seviyede.