Bayramlar
20. yüzyılın başlarına kadar Kore bir tarım topluluğuydu ve genellikle ay takvimi kullanılmaktaydı. Çiftçiler için bolluk dilenen çok fazla sayıda etkinlik bulunmaktaydı. Bu etkinlikler halkın inanışını ve ay takvimini temel alarak eğlenceli bayramlara ve festivallere dönüşmüştür.
Ay takvimine göre yeni yılın başlangıcı olan 1 Ocak’ta tteokguk yenilmekte ve yenilen bir kâse tteokguk, bir yaş daha yaşlanma anlamına gelmektedir. Bu günde çocukların büyükler önünde eğilerek yaptığı selamlama sebae olarak adlandırılmaktadır. Sebae yapıldıktan sonra büyükler gençlere genellikle yeni yıl harçlığı vermektedir.
Ay takvimine göre 15 Ocak Daeboreum (Büyük Dolunay) olarak adlandırılmaktadır. Bu günde ogokbap isimli beş tahıllı pilavla beraber sebzeler yenilmektedir. Bölgeye göre biraz farklılık gösterebilmektedir. Bölgesel uyum ve iyi bir hasatın dilendiği çeşitli oyunlar oynanmaktadır.
Ay takvimine göre 15 Ağustos Chuseok olarak adlandırılmaktadır. Kore halkının en büyük bayramlarından biri olan Chuseok’ta yeni hasat edilmiş mahsuller ve meyveler ataların ruhlarına sunulmakta ve dağılan aile üyeleri bir yerde toplanmaktadır.
Kutlamalar
Koreli aileler, bebekleri yüz günlük olduğunda baegil janchi (yüzüncü gün kutlaması) ve ilk doğum günlerinde dol janchi (ilk doğum günü kutlaması) düzenlemektedir. Bu zamanlarda akrabalar ve arkadaşlar davet edilerek bebeğin sağlıklı ve ilerde başarılı olması dilenmektedir. Kutlamada altın yüzük hediye etme adeti vardır.
damadın ve gelinin birbirlerini selamlama seremonilerinin yer aldığı Gyobaerye ve evlenen çiftin evlilik içkisini paylaşarak içtiği Hapgeullye süreçlerinden oluşmaktadır.
Düğünler de önemli kutlamalar arasında yer almaktadır. 20. yüzyıldan önce gelin ve damatların ince eleyip sık dokuyarak seçildiği zamanlarda aileler ya da çöpçatanlar evliliklere vesile olmuştur fakat günümüzde Korelilerin büyük bir kısmı eşlerini kalplerinin arzuladığı şekilde seçmektedir. İnsanların doğdukları yıl, ay, gün ve saat saju olarak adlandırılmış ve bunun insanların kaderini etkilediğine inanılmıştır. Yeni yılda kâhinlerin ziyaret edilmesi ve o yıldaki kısmetlere bakılıp evlenmeden önce saju bilgilerinin verilmesi geleneği bu inançtan doğmuştur. Bir çeşit köy festivali olan geleneksel düğün törenleri, lüks evlilik kaftanı giyip mücevherli başlık takan gelin ve samogwandae diye adlandırılan bir kaftan giyen damadın ailesi, yakın arkadaşları ve komşularlarıyla bir araya gelerek görkemli bir şekilde evlendiği törenlerdi.
Günümüzde geleneksel düğün törenlerine göre gelinlik giyilerek yapılan Batı tarzı evlilik törenleri daha yaygındır fakat pyebaek (yeni evli çift tarafından düğünlerinden hemen sonra damadın ailesine saygı göstermek için yapılan geleneksel tören) ve ibaji (gelinin damadın ailesine sunduğu düğün yemeği) gibi bazı geleneksel ritüeller hala sürdürülmektedir.
Kore'de bir bebek doğar doğmaz 1 yaşında kabul edilmekte ve 59. doğum günü hwangap (60.yaş günü) olarak adlandırılmaktadır. Kore yaşıyla 60 yaşını dolduran kişinin cennetin ve dünyanın tüm prensiplerini deneyim edecek kadar yaşlı olduğu kabul edilmekte ve büyük bir kutlama düzenlenmektedir. Fakat ortalama yaşın 80 yıla kadar uzadığı günümüzde hwangap kutlaması artık eskisi kadar yapılmamaktadır. 70. yaşın kutlandığı yeni bir adet çıkmıştır.
Milli Günler
Kore'de beş adet milli gün vardır: Bağımsızlık Hareketi Günü (Samiljeol), 1 Mart 1919 tarihinde Japonya'nın sömürgeciliğinden kurtulmak için tüm Kore halkının yaptığı barışçıl bağımsızlık ayaklanmasının anıldığı gündür. Anayasa Günü (Jeheonjeol), 17 Temmuz 1948 tarihinde Kore Cumhuriyeti anayasasının yürürlüğe girmesinin anıldığı gündür. Kurtuluş/Özgürlük Günü (Gwangbokjeol), 15 Ağustos 1945 tarihinde Japon İmparatorluğunun sömürgesi olmaktan kurtulup bağımsızlığın ilan edilmesinin anıldığı gündür. Milli Kuruluş Günü (Gaecheonjeol), MÖ 3 Ekim 2333 tarihinde Kore halkının ilk devletinin kurulmasının anıldığı gündür. Hangıl Günü (Hangeullal), 9 Ekim 1446 tarihinde Kore alfabesi hangılın ilan edilmesinin anıldığı gündür. Anayasa Günü (Jeheonjeol) hariç bütün milli günler resmi tatildir.
Resmi Tatiller
Yılın ilk günü olan 1 Ocak resmi tatildir. Sollal (ay takvimine göre 1 Ocak) ve Chuseok (ay takvimine göre 15 Ağustos) bayramlarının her biri 3 gün boyunca resmi tatildir. Bunlar dışında Buda’nın Doğum Günü (ay takvimine göre 8 Nisan), Çocuk Günü (5 Mayıs), Anma Günü (6 Haziran) ve Noel Günü (25 Aralık) de resmi tatildir. Kore’nin resmi tatillerinin sayısı Anayasa günü hariç bütün milli günler de dahil olmak üzere toplam 15 gündür.
Kore, dünyanın tüm büyük dinlerinin, Hıristiyanlık, Budizm, Konfüçyüsçülük ve İslam'ın şamanizm ile barış içinde bir arada yaşadığı bir ülkedir. 2015 istatistiklerine göre Kore nüfusunun %44'ü bir dine sahiptir.
Bunlar arasında Budizm ve Konfüçyüsçülük, Kore halkının yaşamı üzerinde diğerlerinden daha etkili olmuştur ve ülkenin listelenen kültürel mirasının yarısından fazlası iki dinle ilgilidir. Budizm Kore'ye 372'de geldi ve o zamandan beri ülke genelinde on binlerce tapınak inşa edildi.
Joseon Hanedanlığı'nın (1392-1910) devlet ideolojisi olarak benimsenen Konfüçyüsçülük, daha çok sadakatin, ana babaya bağlılığın ve atalara tapınmanın önemini vurgulayan bir etik davranış kuralıydı. Konfüçyüsçü takipçiler, atalarının ruhlarının torunlarının yaşamını etkileyebileceği inancıyla atalara tapınmaya da değer verdiler ve atalarının mezarları için hayırlı yerler bulmaya çalıştılar. Ancak bugün, giderek daha fazla insan geleneksel gömme uygulamasından ölü yakmaya geçiyor.
Katoliklik, Çin'den Kore'ye, Pekin'i ziyaret eden Joseon'un elçileri ve onları takip eden Batılı rahipler aracılığıyla tanıtıldı. Kore'deki ilk Roma Katolikleri şiddetli zulme maruz kaldılar, ancak din ülke çapında sıradan insanlar arasında yayılmaya devam etti. Joseon'un yöneticileri tarafından Hristiyanlara zulmedilmesi, Kore'nin dünyanın en fazla dördüncü Hristiyan azizini elde etmesine yol açtı.
Protestanlık, 19. yüzyılın sonlarında Kuzey Amerikalı misyonerler tarafından Kore'ye getirildi ve okul eğitimi ve tıbbi hizmetler aracılığıyla insanların kalbini hızla kazandı. Bugün bile, Kore'deki Protestanlar çok sayıda eğitim kurumu, ortaokul ve lise, kolej ve üniversite ve tıp merkezi işletmektedir.
Kore'de Cheondogyo, Won Budizm ve Daejongyo gibi zengin bir dizi yerli din vardır, bunlar modern Kore tarihinin çeşitli iniş çıkışlarına maruz kalmış olsalar da, taraftarlarının sayısını arttırmada hala aktiftirler. 19. yüzyılın Doğu Öğrenimi (Donghak) temelinde oluşturulan Cheondogyo, Kore'deki modernleşme süreci üzerinde güçlü bir etkisi olan “İnsan Cennettir” doktrinini sürdürmektedir.
20. yüzyılın başlarında ilk Kore devletinin kurucusu olan Dangun'a tapmak için kurulan Daejonggyo, sıradan Kore halkının hayatını da etkileyerek Kore milliyetçiliğini artırdı. 1955'te Kore İslam Cemiyeti ve ilk Kore imamı (İslami lider) ortaya çıktı, ardından 1967'de Kore Müslüman Federasyonu kuruldu.
Büyük dinlere ek olarak, şamanizm de Kore halkının günlük yaşamında önemli bir rol oynamış, manevi dünyayla bağlantı kurmalarına yardımcı olmaya çalışmış ve gelecekleri hakkında tahminlerde bulunmuştur.